Zapraszam Państwa na cykl mini-artykułów na temat Pozytywnej Dyscypliny.
W dniu dzisiejszym garść wstępnych informacji.
Pozytywna Dyscyplina jest podejściem do dziecka, wychowania i życia rodzinnego. Jest alternatywą dla naszych rodzicielskich wahań pomiędzy surowością i pobłażliwością. Pozwala na budowanie
u dziecka przekonań i umiejętności ważnych w życiu społecznym i osobistym:
- przekonania o osobistych zdolnościach: „Jestem zdolny i kompetentny”;
- przekonania o własnym znaczeniu w relacjach z najbliższymi osobami: „To, co wnoszę jest ważne i jestem naprawdę potrzebny”;
- przekonanie o wpływie na własne życie: „Mam wpływ na to, co się ze mną dzieje”;
- umiejętności intrapersonalnych – rozumienia własnych emocji i wykorzystania tej wiedzy do rozwijania samoregulacji;
- umiejętności interpersonalnych – umiejętność pracy z innymi oraz zawierania przyjaźni dzięki dobrej komunikacji, współpracy, negocjacjom, dzieleniu się i empatii;
- umiejętności systemowego podejścia do życia – reagowania na ograniczenia codziennego życia oraz radzenia sobie z konsekwencjami w sposób odpowiedzialny, elastyczny i spójny;
- umiejętności oceny – mądrej i spokojnej oceny sytuacji zgodnie z wyznawanymi wartościami.
Jest to możliwe dzięki czterem zasadom Pozytywnej Dyscypliny:
- uprzejmość i stanowczość jednocześnie
- budowanie poczucia przynależności i znaczenia
- długofalowa skuteczność
- budowanie wartościowych umiejętności życiowych i społecznych oraz kształtowanie charakteru
W kolejnych artykułach postaram się w przystępny sposób wyjaśnić każdą z tych zasad.
Na początku podróży do krainy Pozytywnej Dyscypliny warto uświadomić sobie jaki cel przyświeca nam w wychowaniu, czyli czego tak naprawdę chcemy dla swoich dzieci? Rodzice pytani o cechy
i umiejętności, które chętnie widzieliby u swoich dzieci zwykle podają taką listę:
- pozytywny obraz własnej osoby
- odpowiedzialność
- samodyscyplina
- współpraca
- otwarty umysł
- umiejętność obiektywnego myślenia
- szacunek dla siebie i innych
- współczucie
- akceptacja siebie i innych
- radość życia
- zainteresowanie nauką
- uprzejmość
- szczerość, uczciwość
- samokontrola
- cierpliwość
- poczucie humoru
- troska o innych
- umiejętność rozwiązywania problemów
- mądrość
- prawość
Można dodać do tej listy cechy, które Waszym zdaniem powinny się tam znaleźć. Dobrze pamiętać
o nich w trakcie zapoznawania się z Pozytywną Dyscypliną. Prawdopodobnie okaże się, że dzieci rozwijają w sobie te cechy i umiejętności, kiedy rodzina aktywnie korzysta z proponowanego przez Pozytywna Dyscyplinę modelu wzajemnego szacunku, współpracy i koncentracji na rozwiązaniach.
W kolejnym tygodniu spróbuję odpowiedzieć na pytanie skąd się wzięła Pozytywna Dyscyplina oraz co to znaczy być uprzejmym i stanowczym jednocześnie.
Zapraszam!
Anna Mierzwa
psycholog, edukator Pozytywnej Dyscypliny dla rodziców